Rzymska klamra do paska

Rzymska klamra do paska. Obiekt wykonany jest z brązu i pochodzi z III-IV wieku n.e. Znaleziono ją w dużej rzymskiej willi wiejskiej w Ćelije koło Lajkovac (środkowa Serbia).

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-klamra-do-paska/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

**Rzeźba z wapienia ukazująca lwa

Rzeźba z wapienia ukazująca lwa. Obiekt datowany na czasy cesarstwa rzymskiego. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania), a odkryty został w północnej Italii.

**https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzezba-z-wapienia-ukazujaca-lwa/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Tego dnia w Rzymie

26 listopada

• 43 p.n.e. - Gajusz Oktawian, Marek Antoniusz i Marek Emiliusz Lepidus zawiązali II triumwirat. Miał charakter oficjalny. Został powołany w Bononii (dzisiejszej Bolonii) w celu uporządkowania sytuacji w Rzymie po śmierci Gajusza Juliusza Cezara i ukarania jego zabójców. Triumwirowie zrealizowali cel w 42 roku p.n.e. gromiąc pod Filippi morderców Cezara. Następnie podzielili między siebie rzymskie imperium.

• 117 n.e. - urodził się Eliusz Arystydes, który był czołowym przedstawicielem drugiej sofistyki, prądu intelektualnego rozwijającego się w czasach wczesnego cesarstwa rzymskiego.

Więcej wydarzeń z historii antycznego Rzymu: https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

Złota myśl Rzymian na dziś

Wergiliusz (Publius Vergilius Maro, 70 - 19 p.n.e.) - poeta:

"Praca wszystko zwycięża"

• łacina: [Labor omnia vincit]

• źródło: Wergiliusz, Georgiki, I, 145-146

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Rzymskie patrycjuszowskie łoża

Rzymskie patrycjuszowskie łoża (lecti cubicidares) znajdowały się w sypialni (cubiculum) zazwyczaj w niszach. Były wysokie, w związku z czym potrzebny był taboret (scamnum), aby móc się na nie wspiąć. Rzymianin idący spać zwykle kładł swoje sandały na podnóżku, który potem niknął pod masą przykrycia (stołek był tak dopasowany, że mieścił się pod łóżkiem).

Łóżko Rzymian było zamknięte z jednej strony deską (pluteus), a z drugiej otwarte (sponda). Drewniane nogi były bogato zdobione np. kością słoniową i pozłacanymi, wykonanymi z brązu tabliczkami. Narożniki były zdobione głowami kotów i satyrów. Poduszki i materace (torus) wypychano różnymi materiałami: słomą, wełną, tanim pierzem (głównie kurzym, kaczym lub gęsim) lub liśćmi. Te ostatnie wierzono, że mają zbawienny wpływ na zdrowie śpiącego, a przede wszystkim odciągają pasożyty. Sam materac wisiał na skórzanych paskach. Poduszki były pięknie zdobione na końcach. Pościel wykonana była z wełny lub konopi (w starożytności wytwarzano z niej także koszule, obrusy, żagle okrętowe). W bogatszych domach występowały koce i kołdry, wykonane w kolorze purpury z naszytymi złotymi wzorami. Stosowano także zasłony wokół łoża, by odseparować się od kurzu.

Co ciekawe rzadko zdarzało się, aby rzymskie małżeństwo spędzało noc razem. Powszechniejsza była sytuacja, by każdy z małżonków miał osobny pokój. Naukowcy uważają, że rzymskie łoża był zdecydowanie mniej wygodne od dzisiejszych.

Biedniejsze warstwy posiadały znacznie uboższe łoża wykonane z drewna a niekiedy z cementu. Ten ostatni rodzaj powszechny był zwłaszcza w lupanarach. Poduszki w niższych warstwach były rzadko spotykane.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymskie-patrycjuszowskie-loza/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Skąd wziął się podział tygodnia na 7 dni?

Skąd wziął się podział tygodnia na 7 dni? Pewnie większość ludzi wskaże na Biblię i zapisany tam wprost proces stwarzania świata, jednakże wcale nie jest takie pewne, że ówcześni Hebrajczycy byli twórcami używanego po dziś dzień 7-dniowego tygodnia.
Już Babilończycy odkryli istnienie planet i tak jak później Grecy potrafili nazwać siedem z nich (w tym słońce i księżyc). Każde z tych ciał niebieskich odpowiadało jednemu z dni, mieliśmy więc dzień Saturna, dzień Słońca, dzień Marsa itd. Taki podział funkcjonował w czasach Republiki, a później został zatwierdzony oficjalnie przez cesarza Konstantyna.
Odzwierciedlenie dawnych wierzeń do dziś widoczne jest w wielu językach. Dzień Słońca to dobrze znana nam niedziela - Sunday (ang.) czy Sonntag (niem.). Z kolei poniedziałek to Dzień Księżyca (łac. luna) w języku francuskim znany jako Lundi, we włoskim jako Lunedi, a w hiszpańskim Lunes. Wtorek to dzień Marsa (franc. Mardi, hisz. Martes, wł. Martedi). Środa zaś to dzień Merkurego (dies Mercurii) - we Francji Mercredi, we Włoszech Mercoledi, w Hiszpanii Miércoles. Czwartek był świętem Jowisza (franc. Juedi, hiszp. Jueves, wł. Giovedi), a piątek Wenus (fr. Vendredi, wł. Venerdi). Sobotę zaś czczono jako święto Saturna (ang. Saturday). W językach germańskich znalazło się miejsce także dla lokalnych bogów: Thora (ang. Thursday) czy Donara (niem. Donnarstag) mogących być odpowiednikami rzymskiego Jowisza.

**https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/skad-wzial-sie-podzial-tygodnia-na-7-dni/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Recenzja: „Wojna domowa”

Książka „Wojna domowa” to starannie przygotowane i nowo wydane opracowanie dzieła Juliusza Cezara „Wojna domowa” oraz „Wojny aleksandryjskiej”, „Wojny afrykańskiej” i „Wojny hiszpańskiej”. Tłumaczenia dokonali z łaciny na język polski – Eugeniusz Konik i jego żona Wanda Nowosielska – w 1992 roku. Pozycja wydana została przez Wydawnictwo Czytelnik.

Zawarte w tomie cztery dzieła tworzą spójną, fascynującą opowieść o ostatnich latach walk o władzę w Republice Rzymskiej. „Wojna domowa” stanowi centralny i najważniejszy tekst, ukazujący dramatyczne starcie Cezara z Pompejuszem w dynamicznej narracji pełnej strategii, politycznych kalkulacji i osobistych obserwacji wodza, dzięki czemu czytelnik otrzymuje nie tylko dokument historyczny, lecz także wgląd w sposób myślenia jednego z najwybitniejszych dowódców starożytności.

Kolejne części są już nieznanego autorstwa. „Wojna aleksandryjska” rozwija wątki po pokonaniu Pompejusza, opisując m.in. oblężenie Aleksandrii i skomplikowane realia egipskiej polityki. W „Wojnie afrykańskiej” ukazana jest bezwzględna kampania przeciw pozostałościom stronnictwa pompejańskiego w Afryce Północnej – surowa, konkretna i pełna opisów trudnych warunków terenowych oraz dynamicznych zwrotów akcji. Z kolei „Wojna hiszpańska” przedstawia ostatni etap wieloletnich zmagań Cezara w dążeniu do ostatecznego zwycięstwa i zamknięcia epoki wojen domowych.

Publikacja zachwyca zarówno edytorsko, jak i merytorycznie. Elegancka twarda okładka, starannie przygotowana kolorowa mapa, a także liczne czarno-białe ilustracje monet, rzeźb i popiersi nadają całości klasycznego, niemal muzealnego charakteru. Dodatkowym atutem są przypisy umieszczone na dole stron, co ułatwia lekturę i szybkie odwoływanie się do kontekstu historycznego.

Podsumowując – całe wydanie stanowi znakomite połączenie wartości historycznej, literackiej i edytorskiej. To książka, którą z przyjemnością czyta się zarówno jako dokument epoki, jak i pasjonującą opowieść o ambicji, strategii i potędze rzymskiego geniuszu wojskowego. Idealna pozycja dla miłośników historii starożytnej i pięknych wydań klasyki.

Gdzie kupić? https://www.poczytaj.pl/ksiazka/wojna-domowa-ula-pagowska,675912?pp=5

Recenzja: https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-wojna-domowa/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #ksiazki

Fragment rzymskiego fresku przedstawiającego przygotowywanie posiłku

Fragment rzymskiego fresku przedstawiającego przygotowywanie posiłku. Obiekt datowany na I wiek n.e.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/fragment-rzymskiego-fresku-przedstawiajacego-przygotowywanie-posilku/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

KONKURS organizowany przez IMPERIUM ROMANUM wciąż czeka na zgłoszenia. Poniżej dla przypomnienia termin oraz odsyłacz po więcej szczegółów odnośnie nagród i szczegółów konkursu:

+ KONKURS: "Książę Elamu" (27 listopada) -> https://imperiumromanum.pl/konkurs/konkurs-ksiaze-elamu/

- do wygrania: 3 egzemplarze książki „Książę Elamu” autorstwa Anny K. Bandurskiej

Zapraszam do udziału!

#imperiumromanum #konkurs #gruparatowaniapoziomu #historia

Recenzja: Orły Imperium. Tom 21. Śmierć cesarzowi

Książka „Orły Imperium. Śmierć cesarzowi” autorstwa Simona Scarrowa to dwudziesty pierwszy tom monumentalnego cyklu „Orły Imperium”. Tym razem główny bohater powieści – Katon – wyrusza wraz z armią namiestnika Paulinusa na północ, aby dławić rebelie lokalnych plemion. W tym samym czasie królowa Icenów – Boudiki – prowadzi zniewolony lud do powstania przeciwko Rzymianom. Książka została wydana przez Wydawnictwo Książnica.

Autor wyraźnie podkreśla tragiczny charakter powstania Boudiki, ukazując je jako brutalny, nieuchronny zryw ludu doprowadzonego do ostateczności. Scarrow nie romantyzuje rebelii – pokazuje zarówno gniew i determinację zbuntowanych plemion, jak i straszliwe konsekwencje, które spadają na zwykłych ludzi po obu stronach konfliktu. Sceny rzezi, chaosu i upadku osad są opisane z wielką precyzją; dzięki czemu autor osiąga niezwykły realizm: czytelnik czuje, że powstanie nie jest tylko tłem dla przygody, ale autentyczną katastrofą epoki, w której nie ma wygranych; są jedynie ci którzy przetrwają.

Autor powieści ukazuje brutalne starcia Rzymian z zbuntowanymi plemionami Brytanii, narastający chaos w prowincji oraz desperackie wysiłki bohaterów, by powstrzymać rebelię, która grozi zmieceniem rzymskiej obecności na wyspie. Kolejna część to kolejny dowód, że seria wciąż potrafi trzymać wysoki poziom i dawać czytelnikom dokładnie to, czego oczekują: dynamiczną akcję, barwne postaci. Autor ponownie udowadnia, że świetnie czuje realia epoki – polityczne intrygi, codzienność legionistów i emocjonalne napięcia między bohaterami splatają się w historię, od której trudno się oderwać.

Warto też podkreślić stronę wydawniczą. Książka od wydawnictwa Książnica prezentuje się naprawdę bardzo elegancko: ładna, przyciągająca wzrok okładka, wysokiej jakości druk, a do tego mapki, szkice i posłowie, które wzbogacają odbiór i pomagają lepiej odnaleźć się w świecie przedstawionym. Całość liczy ponad 300 stron treści, które czyta się z prawdziwą przyjemnością, zarówno dla fabuły, jak i dzięki starannemu wykonaniu.

Jeśli ktoś szuka dobrze napisanej powieści historycznej z rozmachem i atmosferą, którą czuć na każdej stronie – nowy tom cyklu z pewnością spełni jego oczekiwania. Seria „Orły Imperium” kolejny raz udowadnia, że zasłużenie pozostaje jedną z najchętniej czytanych sag tego gatunku.

Gdzie kupić? https://www.poczytaj.pl/ksiazka/orly-imperium-21-smierc-cesarzowi-simon-scarrow,629354?pp=5

Recenzja: https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-orly-imperium-tom-21-smierc-cesarzowi/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Fresk przedstawiający karę Dirke

Fresk przedstawiający karę Dirke w Domu Wettiuszów w Pompejach.

Dirke była okrutną królową Teb, która przez wiele lat męczyła niewinną Antiope - pierwszą żonę króla Likosa. Kiedy synowie Antiope - Amfion i Zetos - dorośli i dowiedzieli się o cierpieniach swojej matki, postanowili ją pomścić. Schwytali Dirke i przywiązali ją do rogów dzikiego byka, który ją rozszarpał. W mitologii ta śmierć jest przedstawiona jako sprawiedliwa kara za jej okrucieństwo.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/fresk-przedstawiajacy-kare-dirke/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Chciałem bardzo serdecznie podziękować Pani Michałowi Małkowi - patronowi IMPERIUM ROMANUM - za wsparcie, jakiego zdecydował się udzielić na rzecz portalu i jego dalszego rozwoju.

Jest to dla mnie zaszczyt, że doceniasz projekt, który tworzę od ponad 20 lat. Obiecuję, że Cię nie zawiodę i dalej będę dzielił się światem antycznych Rzymian, w jak najciekawszej formie.

Jeszcze raz dziękuję!

Jakub Jasiński właściciel portalu IMPERIUM ROMANUM

Więcej o tym jak wesprzeć portal:

https://imperiumromanum.pl/dotacje/

#imperiumromanum

Tego dnia w Rzymie

22 listopada

• 365 n.e. - umiera antypapież Feliks II, który został w 355 roku n.e. ustanowiony i konsekrowany przez biskupów ariańskich na papieża w miejsce Liberiusza.

• 375 n.e. - oficerowie okrzyknęli w Aquincum (obecny Budapeszt) cesarzem młodszego syna z drugiego małżeństwa Walentyniana - Walentyniana II. Obejmując urząd miał ledwie 4 lata. Jego matka Justyna była poprzednio żoną uzurpatora Magnencjusza. Ponieważ starszy syn Walentyniana - Gracjan był już Augustem, dokonano podziału Zachodu: Gracjan miał władać Hiszpanią, Galią i Brytanią, a Walentynian II Ilirią, Italią i Afryką. Wobec małoletniości Walentyniana rządy sprawował wódz Merobaudes, niegdyś oficer Juliana Apostaty.

Więcej wydarzeń z historii antycznego Rzymu: https://imperiumromanum.pl/tego-dnia-w-rzymie/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

Złota myśl Rzymian na dziś

Oktawian August (Gaius Octavius, 63 p.n.e. - 14 n.e.) - cesarz w latach 27 p.n.e. - 14 n.e.:

"Czy sądzicie, że dobrze odegrałem swoją rolę w tej życiowej farsie?"

• opis: jedne ze słów wypowiedziane na łożu śmierci

• źródło: Swetoniusz, Boski August, 99

https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

**Portret rzymskiej kobiety o oryginalnej urodzie

Portret rzymskiej kobiety o oryginalnej urodzie. Jeden z wielu zachowanych portretów fajumskich, które były realistycznymi portretami wykonanymi na drewnie.
Następnie składano je przy egipskich mumiach z czasów panowania Rzymian. Było to tak zwane malarstwo tablicowe, które było niezwykle popularne w czasach antycznych. Do naszych czasów zachowało się około 900 takich obrazów.

**https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/portret-rzymskiej-kobiety-o-oryginalnej-urodzie/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

**Popiersie Lucylli - córki cesarza Marka Aureliusza

Popiersie Lucylli - córki cesarza Marka Aureliusza i jego żony Faustyny Młodszej. Lucylla urodziła się około 149 roku n.e., a popiersie pochodzi z czasów jej małżeństwa z Lucjuszem Werusem w wieku 17/18 lat w roku 165 n.e.
Co interesujące, po śmierci ojca i objęciu tronu przez Kommodusa została przez niego zesłana na Capri, gdzie też potem została zamordowana. Wynikało to z faktu, że była zaangażowana w spisek przeciwko Kommodusowi.

**https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/popiersie-lucylli-corki-cesarza-marka-aureliusza/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Sandały w rzymskiej willi

Archeolodzy badają starożytną mozaikę przedstawiającą sandały, które do złudzenia przypominają współczesne klapki.

W ruinach starożytnej rzymskiej willi we Włoszech archeolodzy odkryli mozaikę przedstawiającą znane letnie obuwie. Znaleziona w kompleksie łaźni willi, 1600-letnia rzeźba przedstawia parę niebiesko-brązowych sandałów, które wyglądają jak współczesne klapki. Villa Romana del Casale to obiekt światowego dziedzictwa UNESCO w środkowej Sycylii. Pochodząca z IV wieku n.e., została zbudowana u stóp wzgórza, na trzech rozległych tarasach. Od czasu, gdy archeolodzy rozpoczęli ostrożne prace wykopaliskowe w willi w latach 50. XX wieku, na jej terenie odkryto monumentalne budowle i dzieła sztuki

Łaźnie obejmują salę gimnastyczną, gabinet masażu i dużą toaletę. Pomieszczenia te są ozdobione mozaikami. Dla przykładu mozaika w gabinecie masażu przedstawia atletę poddanego masażowi olejkami. Mozaika w kształcie japonki zdobi frigidarium, w którym znajdują się baseny z zimną wodą.

Rzymianie na ogół często nosili sandały. Żołnierze wybierali caligae na grubej podeszwie, podczas gdy cywile zakładali cieńsze, bardziej swobodne soleae. Według UNESCO, Villa Romana del Casale mieści „najwspanialsze mozaiki in situ w świecie rzymskim”. Oprócz klapek, na uwagę zasługują mozaiki domu, w tym scena myśliwska przedstawiająca Rzymian chwytających egzotyczne zwierzęta, które miały być wystawiane w rzymskich cyrkach, oraz tzw. „dziewczyny w bikini”, przedstawiająca dziesięć kobiet biorących udział w zawodach sportowych. Historycy początkowo sądzili, że Villa Romana del Casale była rezydencją cesarską, ale później badacze doszli do wniosku, że w rzeczywistości należała do elity. W średniowieczu osuwisko pokryło willę gruzem, co pomogło w jej zachowaniu. Chociaż została ponownie odkryta w XIX wieku, archeolodzy rozpoczęli kompleksowe wykopaliska dopiero w latach 50. XX wieku. Obecnie naukowcy wykorzystują nowe technologie, aby lepiej poznać to miejsce.

https://imperiumromanum.pl/odkrycie-rzymskie/sandaly-w-rzymskiej-willi/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Mozaika rzymska przedstawiająca starą kobietę

Mozaika rzymska przedstawiająca starą kobietę. Artefakt odkryto w Italica, na południu Hiszpanii. Datowane na III wiek n.e. Obiekt znajduje się w Muzeum Archeologicznym Katalonii w Barcelonie (Hiszpania).

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/mozaika-rzymska-przedstawiajaca-stara-kobiete/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Cis – drzewo śmierci i długowieczności

Cis pospolity (Taxus baccata) to zimozielony iglak rosnący w Europie, Azji i Północnej Afryce. Współcześnie jest popularną rośliną ozdobną, jednak w starożytności jego znaczenie było zgoła inne.

Dawni Grecy, Rzymianie, Germanie, Celtowie, a później i Słowianie byli nadzwyczaj zgodni, co do symboliki i zastosowania cisu. Kojarzyli go ze śmiercią, cmentarzami i krainą umarłych (był drzewem Hadesu, a greccy kapłani wili z gałęzi cisowych wieńce żałobne).

Wiązało się z faktem, że cis jest silnie trujący – wszystkie jego części (z wyjątkiem osnówki) zawierają alkaloidy działające na serce, nerki, układ nerwowy i pokarmowy. Choć po spożyciu mogą wystąpić wyraźne objawy (takie jak zaburzenia pracy serca), często zatrucie przebiega bezobjawowo („Na ogół pierwszym objawem zatrucie cisem jest niespodziewana śmierć”1). Nic więc dziwnego, że wykorzystywano go do produkcji trucizn – w czasie Wojen Galijskich król jednego z celtyckich plemion, Katuwolkus, miał popełnić samobójstwo przy pomocy trucizny na bazie cisu. Oprócz ludzi często zatruwały się nim też konie, co zauważył grecki filozof i badacz roślin Teofrast z Eresos. Według Pliniusza Starszego wino przechowywane w pojemnikach z cisowego drewna samo mogło przejąć jego zabójcze właściwości.

Poza tym cis wykorzystywano również w medycynie m.in. do tworzenia specyfików wywołujących poronienie.

Do tego drewno cisu, dzięki swej wytrzymałości i giętkości stanowiło popularny materiał do wyrobu broni, głównie łuków – Homer wspominał, że posługiwali się nimi Kreteńczycy.

Z drugiej zaś strony cis był symbolem długowieczności i odrodzenia. Nie tylko dlatego, że jest rośliną wiecznie zieloną – rośnie powoli i może dożyć, aż 3000 lat. Do dziś w różnych zakątkach Europy można znaleźć bardzo wiekowe osobniki (często rosnące na cmentarzach); niektóre z nich mogły być nawet świadkami powstania i upadku cesarstwa rzymskiego.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/cis-drzewo-smierci-i-dlugowiecznosci/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

Popielica – futrzasta przekąska dla bogaczy

Popielica szara (Glis glis) to gryzoń zbliżony wielkością do szczura występujący w niemal całej Europie. Starożytni Rzymianie cenili ją za mięso – z początku tylko na nią polowali, jednak w I w. p.n.e. powszechna już była jej hodowla. Warron w swoim dziele De re rustica („O gospodarstwie wiejskim”) opisuje chów popielicy, zaś Apicjusz w De re coquinaria libri decem („O sztuce kulinarnej ksiąg dziesięć”) podaje przepis, jak ją przyrządzić.   

Warron wspomina, że popielice zwane przez Rzymian glires trzymano w specjalnym naczyniu – glirarium. Miało ono zazwyczaj zaokrąglony lub cylindryczny kształt, z góry zamykało je wieko. Glirarium wyposażone było w otwory wentylacyjne i pojemniki na pożywienie oraz wodę napełniane od zewnątrz, zaś w środku znajdowały się półeczki imitujące nory, po których zwierzęta mogły się przemieszczać i chować. Karmiono je orzechami, kasztanami i żołędziami.

To co działo się z nimi, gdy osiągnęły już prawidłową wagę można znaleźć u Apicjusza. Według niego przed podaniem należało popielice nafaszerować wieprzowiną, dodać zmielone orzechy i pieprz, następnie upiec lub ugotować w bulionie, a na koniec doprawić miodem i makiem.

Przystawka z popielic była daniem ekskluzywnym, zarezerwowanym dla najbardziej prominentnych obywateli, a ich waga stanowiła wskaźnik prestiżu gospodarza. W 115 r. p.n.e. ówczesny konsul Marek Emiliusz Skaurus ustanowił prawo zabraniające m.in. spożywania popielic, jednak nie było ono zbyt skrupulatnie przestrzegane.

Obecnie dania z popielic można zjeść w Słowenii i Chorwacji. W Polsce objęta jest ochroną gatunkową, jednak dla zainteresowanych starożytnym przepisem – można ją ponoć z powodzeniem zastąpić mięsem kurczaka.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/popielica-futrzasta-przekaska-dla-bogaczy/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu

-----------------------------------------------------------------------------

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/