Zdjęcie być może przedstawia Szalonego Konia - kwestią dyskusyjną jest, czy kiedykolwiek go sfotografowano.

Szalony Koń (Tashunka Witko), był przywódcą Lakotów z plemienia Oglala. Urodził się w okolicach roku 1840, prawdopodobnie w rejonie dzisiejszej Dakoty Południowej.

Wychowywał się, przyswajając wartości przekazywane przez starszych członków społeczności. Zyskał uznanie jako utalentowany jeździec, łowca i wojownik.

Stał się jednym z ważniejszych przywódców. Wyspecjalizował się w taktyce walki partyzanckiej i prowadzeniu błyskawicznych rajdów na obozy wroga. Był znany ze swojej odwagi, strategicznego myślenia i zdolności do zjednywania sobie innych wojowników.

Najbardziej znana bitwa, w której brał udział, to bitwa nad Little Bighorn w 1876 roku (ponownie, podpułkowniku Custer, uj ci w oko). W tej potyczce Indian z siódmym pułkiem kawalerii Stanów Zjednoczonych dowodzonym przez wspomnianego w nawiasie George'a Custera, Szalony Koń odegrał kluczową rolę w zwycięstwie Indian. Jego zdecydowane działania przyczyniły się do zniszczenia sił amerykańskich i pokazania, że indiańskie plemiona wciąż były zdolne do skutecznego oporu w obliczu ekspansji białych osadników.

W 1877 roku, podczas negocjacji w obozie wojennym na rzece Tongue w Montanie, doszło próby aresztowania Szalonego Konia przez żołnierzy amerykańskich. W trakcie zatrzymania doszło do walki, a Tashunka Witko został śmiertelnie zraniony bagnetem. Zmarł 5 września 1877 roku w wieku około 37 lat.

#mortadelanadzikimzachodzie