Tadeusz Pankiewicz: polski aptekarz w getcie krakowskim (u. 1908)
W latach 1941–1943 za zgodą władz niemieckich prowadził działalność we własnej aptece Pod Orłem w getcie krakowskim. Bezpośrednio po utworzeniu getta, 3 marca 1941, urzędnicy niemieccy zaproponowali Pankiewiczowi w zamian za pozostawioną aptekę w getcie zarząd nad apteką pożydowską w centrum Krakowa. Pankiewicz nie przyjął propozycji i zaczął starania o prowadzenie własnej apteki w getcie. Kierownik niemieckiej Izby Aptekarskiej w Krakowie (Pharmazierat Stahl), w obawie przed wybuchem epidemii, pozytywnie zaopiniował prośbę Pankiewicza.
Po spełnieniu warunków narzuconych przez urzędników niemieckich, tzn. musiał udowodnić swoje „aryjskie” pochodzenie, zobowiązać się, że zatrudni wyłącznie „aryjski” personel i złożyć na piśmie oświadczenie, że pracownicy apteki nie będą prowadzili rozmów z Żydami na inne tematy niż ściśle medyczne, wydano Pankiewiczowi zgodę na funkcjonowanie apteki w getcie. Zgoda była udzielona z ograniczonym terminem, po upływie którego ponownie musiał zabiegać o przedłużenie ważności dokumentów. Dyżur nocny w aptece pełnił wyłącznie Pankiewicz, więc właściwie zamieszkał w pokoju dyżurnym przy aptece. Stał się jedynym gojem przebywającym na stałe w getcie, co było wyjątkową sytuacją w historii II wojny światowej.
Kontynuuj czytanie na stronie Pharmacopola https://pharmacopola.pl/chronologia-tadeusz-pankiewicz-1908/
Autorka tekstu: Natalia Modzelewska
#gulosus #ciekawostkihistoryczne #iiwojnaswiatowa #farmacja
fc8f449b-e88a-4c7d-9e08-576a01255def

Zaloguj się aby komentować