Szwecja rok 1900. Śpiewaczka operowa Christina Nilsson odwiedziła swoją o 16 lat starszą siostrę.

Christiana urodziła się w biednej szwedzkiej rodzinie jako najmłodsze z siedmiorga dzieci. Ukończyła szkołę podstawową, w której nauczyła się pisać i czytać.

Od najmłodszych lat wykazywała talent muzyczny, zarówno śpiewając, jak i grając na skrzypcach i flecie.

Podstaw muzyki uczył ją Sven Grankvist, organista parafialny.

Aby wspomóc finansowo rodziców występowała na jarmarkach i odpustach. Podczas jednego z takich występów jej głosem zachwycił się sędzia rejonowy Fredrik Tornérhjelm, który został jej patronem i sfinansował jej naukę śpiewu.

W 1860 roku Nilsson zadebiutowała jako zawodowa wokalistka na koncertach w Sztokholmie i Uppsali , otrzymując mieszane recenzje. Wyjechała więc do Paryża, gdzie miała doskonalić swój talent m.in pod okiem Jeana Jacques'a Masseta i Adolphe Nourrita.

Nilsson osiągnęła ogromny sukces na scenie paryskiej i londyńskiej, a w 1871 rozpoczęła tournee w USA i Kanadzie. Trasa koncertowa po Ameryce Północnej okazała się niezwykle lukratywna, przynosząc jej podobno 200 000 dolarów i uznanie amerykańskiej publiczności.

Jej głosem zachwycał się Piotr Czajkowski, a podczas występów w Rosji zauroczeni car z carycą obdarowali Nilsson cenną biżuterią (obecnie eksponowaną w Muzeum Smålands w Växjö).

Na koncercie w Sztokholmie, 23 września 1885r. , wystąpiła z balkonu Grand Hotelu w Sztokholmie. Szacuje się, że 50 000 osób zebrało się, aby posłuchać światowej sławy sopranistki. Na skutek drobnego zamieszania wybuchła panika, w wyniku której wiele osób zginęło lub zostało rannych.

W ciągu 20letniej kariery występowała niemal w całej Europie ma deskach najważniejszych teatrów, ma.in w Skandynawii, Niemczech, Hiszpanii, Pradze i Wiedniu.

Nilsson nigdy nie dokonała nagrań gramofonowych swojego głosu. Choć głos Nilsson opisywany był jako o umiarkowanej mocy, w szczytowym okresie jej kariery głos ten określano jako „krystaliczny blask, rezonans i czystość tonu”. Gdy zaczynała śpiewać, jej rejestr był idealnie równy i podobno obejmował trzy i pół oktawy, choć po pierwszych trzech latach śpiewania scenicznego zakres ten zmniejszył się do łatwych dwóch i pół oktawy, od niskiego G naturalnego do wysokiego D. Była szczególnie popularna wśród angielskiej publiczności ze względu na „krystaliczną eteryczną jakość głosu”, zwłaszcza w oratorium.

Na zdjęciu (już jako hrabina) Christina Nilsson że swoją starszą o 16 lat siostrą. Siostra została w rodzinnej wiosce i wyszła za mąż za farmera.

Tu coś o niej w polskim internecie https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Christine_Nilsson

#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #historiajednejfotografii #opera