Zgadzam się ze wszystkim co pan profesor powiedział. Rozumiem czemu jest tak skutecznym wychowawcą. I mówię wychowawcą, a nie nauczycielem, bo on tych ludzi wychował, nauczyli się sami.

Kreatywnych twórców nie tworzy się przez narzucanie co mają robić, tylko przez inspirowanie, wpieranie i dawanie in wolności.

To co powiedział o rodzicach jest niesamowicie ważne, bo to oni najczęściej naciskają na dzieci, by były dobre we wszystkim po równo. To zabija w dzieciaku chęć uczenia się dla siebie. Znam historie ludzi, którzy za dzieciaka nie mogli wyjść się pobawić, bo ich rodzice zmuszali do zakuwania do jakiejś kartkówki z polaka, albo dawali im jakieś kary za niezdany sprawdzian. Ich historie w dorosłości są przeważnie smutne.

Ja mogłem zawalić ile sprawdzianów chciałem i nikt mnie za to nie karał. No może mama spojrzała na mnie z dezaprobatą. Nikt mi nie robił nigdy pogadanek dlaczego mam średnią w okolicach 3.0. Nigdy nie poniosłem żadnych konsekwencji za niezaliczenie czegoś. Ale jak zdobywałem jakieś medale na konkursach z fizyki to się czułem dzięki rodzicom jak mistrz świata.

To ja mówiłem rodzicom co mnie interesuje i oni mi w tym pomagali, nigdy odwrotnie. Oni mnie jedynie inspirowali tym kim byli i tym, że zawsze mieli czas odpowiadać na moje pytania i oboje tak dużo wiedzieli.

Z nauczycielami też miałem szczęście, bo chyba nigdy nie trafiłem na żadnego frustrata, co by mi mówił, że skończę pod mostem jak nie będę miał na koniec roku 4 z przedmiotu, który mnie w ogóle nie interesował.

I co wyrosło z takiego trójkowego lenia, który nigdy pasem po d⁎⁎ie nie dostał? Programista z pensją ponad pół miliona zł rocznie.