Pomyślałem, że pochwalę się swoim wierszem, który napisałem w chwili depresji na kiblu:

Mroczne cienie duszy odbicie

Stają się mną, z głębi się wyłaniając

Kiedyś zapomniane, schowane skrycie

Dziś uśmiechnięte swe kły odsłaniając

Podstępy na istności żłobienia nakreśli

Zmęczone serce w bezsilności bóli

Chwytają za skryte przed nimi myśli

Zaciskają je w zimnych rękach niewoli

Zdu