Polscy artyści kiedyś:

"Dziś możemy dotknąć się naszymi pustymi duszami"

"Mieszkam w samotnej wieży, ona mnie obroni"

"Tańcz głupia, tańcz"

"Dla mnie też niezbyt łaskawy był dzień"

"Nie zamykam na noc twoich oczu, wtedy patrzysz na mnie, gdy śpię"

"Spoglądając w puste lornetki butelek"

"Mogłaś być już na dnie, a nie byłaś"

Polscy artyści dziś:

"Uuu, ale jazz"

"Jak zostaniemy sami poskładam cię jak z łabędzia origami"

"Przez twe oczy zielone oszalałem"

"Bo my chcemy kraść no i żadna k⁎⁎wa nie zabroni nam"

I nawet nie chodzi mi tu jakoś o teksty, tylko lata temu w tej muzyce był taki vibe, tak jakby zmuszało człowieka do przemyśleń, wywoływało jakieś uczucia a teraz byle dobry bicior był, byle w ucho wpadało i można nagrać 10 piosenek o d⁎⁎ie Maryni które nie różnią się prawie niczym. Czytam co napisałam i sama nie wiem kiedy z nastolatki zamieniłam się w starą, zrzedliwą jędzę.

#gownowpis