Podobnie jak Slughorn, Albus Dumbledore kolekcjonuje ludzi. Tylko że zamiast skupiać się na tych, którzy mają wpływy, patrzy na wyrzutków.
Wyrzuconego pół-giganta.
Młodego wilkołaka.
Skruszonego Śmierciożercę.
Chroni ich i daje im drugą szansę. W zamian prosi jedynie o lojalność.
A jeśli przy okazji zażąda, by podjęli się jakiegoś zadania, przywołując ich dług wdzięczności - cóż, to nie więcej, niż jest mu winien.
Kiedyś myślał, by dodać do swojej kolekcji pewnego wydziedziczonego Blacka, ale szybko zrozumiał swój błąd.
Syriusz nie jest wyrzutkiem, ale buntownikiem. Świadomie wybrał swoją drogę i wybiera, jaką cenę jest gotów za nią zapłacić. Odmawia bycia wykorzystywanym.
Dlatego Albus Dumbledore porzuca go.
Dumbledore wie, że lojalność Syriusza leży u Harry'ego zamiast niego, a on nie ma pożytku z kogoś, kto nie jest gotów wykonywać jego rozkazów bez pytania. 
Harry był wyrzutkiem z powodu dzieciństwa wypełnionego nadużyciami i zaniedbaniami. 
Vernon uczynił go wyrzutkiem, odrzucając jego roszczenia magii, besztając go, zamykając go w szafie, umieszczając kraty na jego oknie. Spójrzmy prawdzie w oczy, nawet jeśli jej redaktor kazał jej to usunąć, JKR zamierzała tam dodać nawet znęcanie się fizyczne. 
Petunia uczynił go wyrzutkiem, umożliwiając i przyczyniając się do tego nadużycia, jak również zmuszając Harry'ego do dziesiątek obowiązków domowych. 
Dudley uczynił go wyrzutkiem przez zastraszanie go i grożenie każdemu uczniowi w szkole, który chciał być jego przyjacielem. 
A reszta czarodziejskiego świata uczyniła z niego wyrzutka, gdy znęcali się nad nim za bycie outsiderem.
Harry James Potter stał się wyrzutkiem w momencie, gdy został umieszczony u Dursleyów.
A kto go tam w ogóle umieścił?
#harrypotter