Padlinówka cesarska (Lucilia caesar) to muchówka z rodziny plujkowatych, znana także jako pospolita zielona padlinówka.

Padlinówka cesarska osiąga długość od 6 do 11 mm. Posiada charakterystyczne metalicznie zielone, błyszczące ciało pokryte ciemnymi włoskami. Głowa jest krótka, z dużymi, czerwonymi oczami złożonymi. Skrzydła są przezroczyste.

Owad ten jest pospolity w całej Europie, w tym również w Polsce. Można go spotkać od marca do października. Najczęściej spotykana jest na padlinie i odchodach, ale chętnie przylatuje również do kwiatów.

Osobniki dorosłe żywią się nektarem, pyłkiem kwiatów oraz spadzią. Poszukują także substancji odżywczych pozyskiwanych z padliny i ekskrementów. Larwy są mięsożerne i rozwijają się głównie w padlinie.

Larwy padlinówki cesarskiej bywają wykorzystywane w medycynie do oczyszczania ran. Wykazują zdolność do wyjadania martwej tkanki, nie naruszając jednocześnie żywej, co ułatwia gojenie się ran. Ta metoda leczenia, nazywana terapią larwalną, nie daje skutków ubocznych i jest czasem stosowana przy leczeniu ropni oraz ran odleżynowych.

Owad może być także przyczyną muszycowicy (myiasis) u ludzi, owiec i jeży, jeśli jaja zostaną złożone w ranie. W 2019 roku w południowych Włoszech opisano pierwszy przypadek muszycowicy wywołanej przez Lucilia caesar u dzika.

#muchy #porannyrobal