Nanostruktury przekraczają granice (ziaren w metalach) | Polska Akademia Nauk

Duże powierzchnie metalowe pokryte precyzyjnie uformowanymi nanostrukturami pozostawały dotychczas w sferze fantazji. Przeszkoda stojąca na drodze do ich wytwarzania wydawała się fundamentalna, wynikała bowiem z obecności w metalach ziaren krystalicznych: ich granice zaburzały wzrost nanostruktur. W Instytucie Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie na przykładzie tytanu i jego tlenku udowodniono, że przeszkodę tę można pokonać i skutecznie, i tanio.


"Jako jedyni na świecie potrafimy w sposób ściśle kontrolowany pokrywać nanorurkami z tlenku tytanu blachy tytanowe o dużych powierzchniach, liczonych w dziesiątkach centymetrów kwadratowych. Zaproponowana przez nas metoda to efekt połączenia uchodzących za niekonwencjonalne technik nanostrukturyzacji powierzchni materiałów: litografii nanocząstek oraz elektrochemicznej anodyzacji”, mówi dr inż. Juliusz Chojenka (IFJ PAN), pierwszy autor artykułu opisującego osiągnięcie, opublikowanego na łamach czasopisma „Acta Materialia”.


Przedstawiona metoda nanostrukturyzacji tlenku tytanu ma szansę znaleźć szerokie zastosowania. Implanty medyczne można byłoby pokrywać nanorurkami w kontrolowany sposób uwalniającymi do organizmu leki poprawiające biozgodność. Umiejętnie dobierając rozmiary i gęstość nanorurek można kontrolować fotoaktywność tlenku tytanu oddziałującego z promieniowaniem ultrafioletowym, co zachęca do zastosowań związanych z fotoogniwami czy kontrolowaniem przebiegu reakcji chemicznych. Wiadomo także, że powierzchnia tlenku tytanu zmienia swoje właściwości w zależności od adsorpcji nawet niewielkich ilości wodoru, zatem w grę wchodzą także nowe, czulsze od dotychczasowych detektory. Ciekawe perspektywy pojawiają się w zakresie miniaturyzacji memrystorów, czyli elementów elektronicznych, których opór zależy od historii przepływającego przez nie prądu. Obecnie memrystory, będące obiecującymi składnikami nowych typów pamięci i sztucznych synaps, osiągają rozmiary rzędu dziesiątków mikrometrów. Tymczasem ich funkcję mogłyby przejąć pojedyncze nanorurki, a więc obiekty o rozmiarach co najmniej setki razy mniejszych.


#ciekawostki #technologia #nanotechnologia

Pan

Komentarze (3)

Satnam

no dobra, do czego pije, dlaczego w naszym kraju (dla przykładu) np. środki np. z kpo lub innego funduszu, który został do tego utworzony, nie są inwestowane w takie to nowe innowacje, by komercjalizowac, specjalizować sie w takich czy innych podobnych dziedzinach budując tym samym dobro narodowe, polepszając środkowisko w okół?

kitty95

@Satnam takie pytania niedobra zadawać.


W .pl nauka dzieli się ogólnie na nielicznych, którym się chce i robią ciekawe badania z ciekawymi efektami, ale to jest mniejszość, oraz większość, która przepala hajs na różne bzdury (typu ziemniak odporny na stres środowiskowy). Więc już tu jest problem. Ale większym problemem jest prawie calkowity brak spin-offów, czyli firm powstających w celu komercjalizacji odkryć i badań. Nasz rodzimy byznes nie jest tym zainteresowany, bo to ryzyko i koszty i tyle. Jak widać po KPO chodzi przede wszystkim o to, żeby się szybko i małym kosztem nachapać.


Dlatego co ciekawsze wynalazki idą na zachód i tam są patentowane i albo trafią do zastosowania albo na półkę poczekalni.

Zaloguj się aby komentować