Raz debatowałem na studiach z homeopatą. Spytałem go co z szczynami. jak ludzie się wydalą i to idzie do wód gruntowych czy odparuje, to według tego pomysłu staje się bardziej instensywne. Jak potem spada jako deszcz czy pijemy wodę z zródła to naprawdę pijemy szczyny. bo w każdje kropli wody jest jakaś molekuła, owada, baketrii i wszystkiego innego, łącznie z szczynami.
Znalezione w sieci. Niestety nie znam autora. Jak ktos zna autora, to dajcie znać.
To było pod koniec grudnia, zaraz przed świętami
Szwagier przyniósł spirytusu, no więc rozrabiamy
Rozrabiamy tak jak zwykle, pół na pół, wiadomo
Dziad tak robił, ojciec robił, tak nas nauczono
Na to żona mówi nagle, że gdzieś przeczytała
Że im bardziej się rozcieńczy, to tym mocniej działa
Ależ skarbie, mówię do niej, jesteś w dużym błędzie
Jak rozcieńczy się za bardzo, nic z tego nie będzie
Ty z nauki nie kpij, mówi, głupiś jest i tyle
Trza rozcieńczyć i potrząsnąć, to zyska na sile!
Fakt, z nauką to na bakier nawet w szkole byłem
Ale żeby rozcieńczone miało większą siłę?
Ty się nie bój, mówi żona, bo głowy uczone
Twierdzą, że woda pamięta, co w niej rozpuszczone
Więc chłopaki do roboty, już za progiem święta
Rozcieńczajcie, będzie więcej, woda zapamięta
No więc, żeśmy rozcieńczali, jak żona radziła
W myśl teorii naukowej — w rozcieńczonym siła
Tak nam sprawnie szła ta praca, że po krótkim czasie
Zapełniliśmy kanister, wannę oraz basen
Lecz gdy przyszedł czas na sprawdzian, straszna rzecz się stała
Wbrew teorii naukowej, … woda zapomniała!
W tym momencie się poczułem kompletnym frajerem
A na święta nam została woda z alzheimerem.
Zaloguj się aby komentować