Dziś Ukraina doliczyła się pół miliona wyeliminowanych rosyjskich żołnierzy, choć nazwanie tak ładnie tychże ludzi jest kontrowersyjne.

Najlepszym przykładem jak niewiele Rosja zmieniła się na przestrzeni ostatnich stuleci jest poezja Mickiewicza.

Nikt jak nasz narodowy wieszcz potrafił oddać beznsowny napór wojska. Dziś inspirowani autorami jak Tolkien mówimy o orkach. Mickiewicz raczej widział robactwo lub błoto. Porównania zgoła inne, ale sens ten sam.

Wylewa się spod skrzydła ściśniona piechota

Długą czarną kolumną, jako lawa błota,

Nasypana iskrami bagnetów. Jak sępy

Czarne chorągwie na śmierć prowadzą zastępy.

w szaniec nieprzyjaciół kupa

Już łazła, jak robactwo na świeżego trupa.

Walczący Moskale tak samo bezmyślnie umierali. Li w imię cara. Jakby pozbawieni własnego umysłu lub duszy.

Car dziwi się - ze strachu. drzą Petersburczany,

Car gniewa się - ze strachu mrą jego dworzany;

Ale sypią się wojska, których Bóg i wiara

Jest Car. - Car gniewny: umrzem, rozweselim Cara

Choćby cesarz Moskalom kazał wstać, już dusza

Moskiewska. tam raz pierwszy, cesarza nie słusza.

Tam zagrzebane tylu set ciała, imiona:

Dusze gdzie? nie wiem

Zachowanie uwczesnego i obecnego cara rownież podobne. Siedzi schowany 500 mil dalej w swej stolicy i swoimi imperialistycznymi zapędami straszy świat.

Gdzież jest król, co na rzezie tłumy te wyprawia?

Czy dzieli ich odwagę, czy pierś sam nadstawia?

Nie, on siedzi o pięćset mil na swej stolicy,

Król wielki, samowładnik świata połowicy;

Zmarszczył brwi, - i tysiące kibitek wnet leci;

Podpisał, - tysiąc matek opłakuje dzieci;

Skinął, - padają knuty od Niemna do Chiwy.

Mocarzu, jak Bóg silny, jak szatan złośliwy

Gorąca polecam lekturę całej Reduty Ordona.

https://literat.ug.edu.pl/amwiersz/0060.htm

#wojna #poezja