Dom Dziecka - Ale nie było już nikogo...

Urbex nie śpi...

#urbex #ciekawostki #podroze #fotografia #malopolska #opuszczonemiejsca

Pierwsza z trzech miejscówek na Podhalu. Dzisiaj Dom Dziecka. Zdewastowany, niechciany, spalony, ale nie bezinteresowny, o czym za chwilę. Najpierw jednak rys historyczny, który jest krótki.

Ten konkretny dom Dziecka, wybudowany został w 1939r. a w latach 60tych, ubiegłego wieku został rozbudowany. Funkcjonował (z tego co mi udało się dogrzebać, do roku 2007). Po czym został oddany pastwie losu. W 2014r. wybuchł w nim pożar, choć nie sądzę, żeby to był "samozapłon" i od tego momentu następuje totalna degradacja.

Nadmienię jeszcze, jako ciekawostkę, że tamtejsza Gmina, chciała stworzyć w tym miejscu noclegownie i ogrzewalnie dla bezdomnych, ale okoliczny mieszkańcy, skutkiem czterystu podpisów, na to się nie zgodzili. Bo nie chcą za blisko bezdomnych. Przejdźmy zatem do zwiedzania:

Na dzień dzisiejszy, kompleks dwóch budynków, dosyć rozległych, jest mocno zdewastowany. Teren nie jest ogrodzony, można wejść, z tak zwanej ulicy i nikt absolutnie nie przeszkadza w eksploracji. Ale też nie ma czego już eksplorować. Pozostałości sprzętów jest jak na lekarstwo.

Jednak ciekawy jest układ pomieszczeń. Patrząc z zewnątrz na dwa budynki, wydaje się, że można je obejść, w 30min. Nic bardziej mylnego. Pomieszczeń jest bardzo dużo. każdy zbiorowy pokój, w innym kolorze, bardzo ładne poddasze i kilka pomieszczeń gospodarczych, jak resztki kotłowni, kuchni i pralni.

Mimo, że nie zostało zbyt dużo wyposażenia, a dokumentów w zasadzie w ogóle, można natknąć się na fajne artefakty, w postaci malunków na ścianie (lub szybach) Niestety, część najstarsza, drewniana, czyli ta po pożarze, jest zapadła. Czyli pierwsze piętro, obecnie leży na parterze...

Wszędobylska stęchlizna wydobywa się ze ścian i podłóg, ale ja oczywiście lubię się tym truć (° ͜ʖ °) Obiekt, mimo degradacji, jest bardzo wdzięczny do fotografowania. Mimo ruin, można odnaleźć kilka smaczków. Jak jakieś żyrandole, pstryczki prądowe, malunki lub pozostałości mebli.

Smutne to miejsce, bo służyło dzieciakom, które zostały odrzucone w różnych okolicznościach. Choć zdaję sobie sprawę, że w czasach komuny, warunki, jak i personel, nie były zbyt przyjazne takim dzieciakom. Mimo wszystko, czuć w tym miejscu przygnębienie, jeśli tylko weźmie się pod uwagę jego przeznaczenie.

Mieli nawet basen odkryty. Co prawda, dzisiaj wygląda jak duża gnojówka, ale wyobrażam sobie, że w tym okresie powojennym, jednak wyglądało to lepiej.

Pozostaje czekać, aż albo to zburzą, albo wygospodarują. Bo ten całkowicie murowany budynek, jest w całkiem dobrym stanie. Kompleks leży w bardzo uroczej okolicy, z przepływającym strumykiem. Trzymam kciuki za uratowanie tego, co by nie było, zabytku.

Stay Tuned (° ͜ʖ °)

I do zobaczenia w następnym wpisie z urbexów na Podhalu.