Cześć,
Robię ten wpis jako eksperyment. Nie jestem autorem. Materiał tutaj wrzucany jest transkrypcją poszczególnych rozdziałów z serii Historia Ziemi na kanale NaukowoTV. Uważam ten materiał za naprawdę ciekawy, aczkolwiek odcinki trwają dość długo (1h) więc stąd pomysł na taką zajawkę.
Link to kanału i jeśli wciągnie cię materiał to daj lajka autorowi materiału bo myślę że zrobił kawał dobrej roboty
https://www.youtube.com/watch?v=f5MsB4TTNlI&list=PLpIzk_LwSClFdcTPiOHgd-jZlNLUtpcyC
Na ten moment wrzucę 3 i zobaczymy czy Tomeczki i Tomkinie będą chciał w takiej formie.
PROLOG do historii Ziemi part 1
Zbadanie historii naszej planety nie jest łatwym zadaniem - istnieje ona od miliardów lat. Egzystencja gatunku ludzkiego to zaledwie mrugnięcie okiem w porównaniu do wieku planety. Jednak jesteśmy jedynym ziemskim gatunkiem, który ma sukcesy w odkrywaniu tej wiedzy.
Na Ziemi istnieją pewne ślady z dawnych czasów - tylko należy umieć je odczytać. A co z narodzinami Układu Słonecznego? Przecież takich śladów nie ma na planecie. Skąd wiemy, kiedy Układ Słoneczny się narodził i jak do tego doszło?
Na szczęście pewne narzędzia pozwalają nam odkryć tę tajemnicę. Przede wszystkim ciała Układu Słonecznego posiadają pewne parametry, takie jak masa, prędkość, gęstość i tym podobne. Każdy rzetelny scenariusz powstania i ewolucji układu musi objaśniać zarówno jego ogólną strukturę, jak i naturę konkretnych obiektów. Właśnie o te parametry. Dzięki nim wiele scenariuszy możemy wykluczyć i wskazać na te mniej lub bardziej prawdopodobne. Dziś wiemy, że każdy obiekt w układzie ma swoją historię. Dzieje kosmosu są mocno wyryte na powierzchni ciał niebieskich - w ich składzie chemicznym, budowie i właściwościach fizycznych, a także kształtach i rozmiarach orbit, po których się poruszają.
Interpretacja tych danych jest trudna - to wnikliwa praca detektywistyczna, angażująca wiele dziedzin nauki.
Hipoteza mgławicowa
Już w XVIII wieku naukowcy poprzez analizy postawili hipotezę mgławicową i co ciekawe, obowiązuje ona do dziś, choć oczywiście nie do końca w takim kształcie jak pierwsi myśliciele postulowali. Pierwszym, który pisał o początkach Układu Słonecznego był Immanuel Kant. Według Kanta układ planetarny miał swój początek w obłoku materii, z którego uformowały się mniejsze grudy materii przyciągające kolejne porcje kosmicznego budulca. Coraz gęstsze skupiska zbliżały się do Słońca - im bliżej gwiazdy znajdowały się wyłaniające się z tej masy planety, tym charakteryzowały się większą gęstością.
Książka Kanta „Powszechna historia naturalna i teoria nieba” nie dotarła do wielu czytelników, dlatego szerszym echem odbiła się napisana w 1796 roku przez Pierre’a Simona de Laplace’a rozprawa „O systemie świata”. Często mówi się, że to właśnie Laplace przedstawił hipotezę mgławicową, choć jego koncepcja jest bardzo podobna do koncepcji Kanta.
Laplace postulował, że planety uformowały się z obłoku gazu, powoli obracającego się wokół Słońca. Z czasem chmura gazu ostygła i skurczyła się, a tempo jej obrotu wokół naszej gwiazdy radykalnie przyspieszyło, zmieniając obłok w płaski dysk. W miarę jak gazowy dysk zwiększał prędkość obrotu, siła odśrodkowa zaczęła przeważać nad grawitacją Słońca, wyrzucając w przestrzeń pierścienie gazu z zewnętrznej krawędzi dysku. Każdy z tych pierścieni następnie się zagęścił, tworząc planety. Analogicznie, tylko na mniejszą skalę, powstały księżyce.
Hipoteza mgławicowa Kanta i Laplace’a, która głosi, że Układ Słoneczny powstał w wyniku grawitacyjnego zapadnięcia się fragmentu olbrzymiego obłoku molekularnego, przeszła na przestrzeni 200 lat wiele modyfikacji, jednak nadal jest najlepszym wyjaśnieniem kwestii powstania Układu Słonecznego. Era badań kosmicznych, zapoczątkowana w latach 50. XX wieku, a także odkrycie pierwszych egzoplanet w latach 90., znacząco przyczyniły się do rozwoju tej teorii. Obecne obserwacje nieba, mgławic, gwiazd i właśnie egzoplanet dorzuciły wiele interesujących koncepcji i danych do hipotezy mgławicowej.
Dziś nie tylko możemy rozpisywać, jak teoretycznie powstają systemy planetarne — możemy takie systemy w różnym stadium rozwoju obserwować, a także symulować za pomocą komputerów. Wiele ciał w Układzie Słonecznym pozostaje niezmienionych przez miliardy lat i stanowi swego rodzaju „pamiętnik narodzin” układu. Badania meteorytów, próbek przywiezionych z Księżyca czy planetoid mogą dać wskazówki na temat powstania Układu Słonecznego i wieku Ziemi.
Meteoryt Allende
Badania meteorytów, ale także próbek przywiezionych z Księżyca czy planetoid również mogą nam dać wskazówki na temat powstania wszechświata, Układu Słonecznego czy wieku Ziemi. Jednym z najważniejszych takich meteorytów jest chondryt węglisty Allende, który spadł na Ziemię w 1969 roku. Meteoryt Allende nadal pozostaje największym okazem, jaki znaleziono na Ziemi - zebrano 2 tony odłamków różnej wielkości.
Skała ta powstała u zarania dziejów Układu Słonecznego, ale w przeciwieństwie do Ziemi nie osiągnęła wystarczająco dużej masy, by przekształcić się w samodzielny świat. Ten meteoryt to taka „fotografia” sprzed 4,56 miliarda lat — na jej podstawie możemy ustalić wiele kwestii.
----------------------------------------
Jeśli pasuje ci taka forma, masz uwagi albo uważasz że to kupa daj mi znać
#historia #historiaZiemi #kosmos #NaukowoTV #ciekawostki
