Hejto.pl
Hejto
/Wpisy
/Dyskusja
moll
moll
Lider
w Książki

856 + 1 = 857


Tytuł: Terytorium Komanczów

Autor: Arturo Pérez-Reverte

Kategoria: publicystyka literacka, eseje

Wydawnictwo: Muza

Format: książka papierowa

ISBN: 9788374952712

Liczba stron: 130

Ocena: 8/10


Prywatny licznik: 23/24


Arturo Pérez-Reverte przez ponad 20 lat był korespondentem wojennym. Mi był znany głównie jako autor świetnych powieści - historycznych lub takich o zabarwieniu historycznym, zawsze przesyconych nawiązaniami do hiszpańskiej kultury.

Poza powieściopisarstwem i dziennikarstwem jest to także autor innej publicystyki - tak jak ten utwór, na granicy eseju i wspomnień.


Sama książka opowiada o wojnie, jednak tutaj na wojnę patrzymy oczami korespondentów wojennych. Wspomnienia - wiele nazwisk, miejsc, wydarzeń znanych i komentowanych oraz jednostkowych tragedii przeplata (a może jest przeplatane?) krótkim obrazem pracy ekipy dziennikarskiej, oczekującej na zburzenie mostu, do którego może nie dojść.


Książka bardzo ciekawa, niosąca duży ładunek emocjonalny. Stanowi dobre uzupełnienie Paragrafu 22 i Na zachodzie bez zmian - wraz z Terytorium Komanczów mogą stanowić swoisty "tryptyk wojenny", pokazujący okrucieństwo i bezsens wojny z różnych perspektyw. 


wojna jest jedna


Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz


#bookmeter #dwanascieksiazek #ksiazki #czytajzhejto

Bookmeter

Aplikacja dedykowana dla społeczności portalu Hejto. Dziel się opiniami i przeglądaj recenzje książek innych użytkowników w prosty i intuicyjny sposób!

Bookmeter
5e8ddd9a-7b2b-41c5-95d8-17d4b9238a74

Komentarze (4)

Hospodar
Hospodar

@moll "13 wojen i jedna" Millera idealnie pasuje do zestawienia, Krzysztof niestety się wychuśtał, bo za zaangażowanie w pracę którą żył przypłacił ptsd z którym sobie nie poradził. "Króla szczurów" Clavella czyta się lekko podobnie jak paragraf 22 ale przekaz jest tak samo mocny. Do tego "Rojsty" Konwickiego- starsza pozycja, kawał solidnego literackiego rzemiosła, Tadeusz był prekursorem literatury antywojennej, członkiem wileńskiego AK, więc obserwacje są z pierwszej ręki. No i jest jeszcze taka postać, również z wileńszczyzny jak Romuald Warakomski, za dużo o nim pisać, gość był nadczłowiekiem: https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Romuald_Warakomski Napisał książkę "komórka legalizacyjna sztabu okręgu wileńskiego armii krajowej", czyta się to dość ciężko bo to jest jakby raport pracy połączony z autobiografią, ale kapitalnie opisuje to rzeczywistość wojenną na Kresach. Jeszcze "cienka czerwona linia" i masa innych tryptyk ogólnie ciekawy zmontowałaś, nieoczywisty.

Romuald Warakomski

Romuald Warakomski vel Roman Wojnicz, ps. „Józef”, „Hilary”, imię zakonne: Marian od Najświętszego Serca Pana Jezusa (ur. 1 września 1908 w Wilnie, zm. 20 czerwca 1986 w Czernej) – karmelita bosy, plastyk, żołnierz Armii Krajowej, kierownik działu technicznego Komórki Legalizacyjnej Sztabu Okręgu Wileńskiego AK. Życiorys Ukończył szkołę średnią w swoim rodzinnym mieście. W latach 1933–1939 studiował malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W grudniu 1939 r. razem z bratem, Michałem Warakomskim, również plastykiem, wstąpił do Służby Zwycięstwu Polski, zajmując się produkcją fałszywszych dokumentów dla polskiej konspiracji. W ramach Komórki Legalizacyjnej, podległej Komendzie Okręgu AK Wilno, kierował „Kuźnią”, czyli częścią techniczną, która wytwarzała pieczątki i drukowała dokumenty. Uratował w ten sposób dziesiątki tysięcy Polaków i Żydów od śmierci lub…

Wikipedia
moll
moll

@Hospodar dzięki, poza Konwickim (nie trawię) resztę chętnie sobie sprawdzę

Hospodar
Hospodar

@moll a z jakiego powodu Tadka nie trawisz?

moll
moll

@Hospodar z powodu Małej apokalipsy

Zaloguj się aby komentować