770 + 1 = 771

Tytuł: Harry Potter and the Order of the Phoenix

Autor: J. K. Rowling

Kategoria: fantasy, science fiction

Wydawnictwo: Pottermore

Format: e-book

Liczba stron: 815

Ocena: 10/10

Harry Potter and the Order of the Phoenix to punkt zwrotny całej serii -tom, w którym świat magii staje się nagle dużo mroczniejszy, bardziej skomplikowany i zdecydowanie bardziej dorosły. Dla mnie, obok szóstego tomu, to najlepsza część całego cyklu. To tu kończy się dzieciństwo, a zaczyna prawdziwa walka o przetrwanie — nie tylko z czarną magią, ale też z systemem, władzą i samotnością.

Już pierwsze sceny z dementorami na Privet Drive dają do zrozumienia, że nie wrócimy do beztroskiego klimatu z poprzednich tomów. Przez niemal całą książkę Harry jest otoczony przez siły, które wysysają z niego radość i nadzieję — nie tylko w sensie metaforycznym. Choć Voldemort nadal czai się w cieniu, prawdziwym czarnym charakterem tej części jest Dolores Umbridge — postać, która budzi autentyczną frustrację, złość i niekiedy wręcz odrazę. Jej metody opresji są subtelne, bezkrwawe (no prawie), ale przez to znacznie bardziej przerażające.

To również tom o izolacji i utracie zaufania. Harry staje się celem hejtu ze strony społeczeństwa czarodziejów i uczniów Hogwartu. Nikt nie chce uwierzyć w jego słowa o powrocie Voldemorta, media go oczerniają, a nawet najbliżsi przyjaciele znikają na długie tygodnie wakacji bez słowa. Gdy wraca do szkoły, Hagrid nadal nie wrócił z tajnej misji, a Ron i Hermiona, choć wciąż przy nim, są teraz prefektami, co symbolicznie dystansuje ich od Harrego, który czuje się coraz bardziej osamotniony.

To też książka o stracie - niekoniecznie poprzez śmierć, ale poprzez oddzielenie. Brak listów od przyjaciół latem, odebranie Harremu quidditcha, kolejne szlabany, stopniowe odcinanie go od tego, co lubił i co go trzymało przy zdrowych zmysłach. To wszystko buduje napięcie, które eksploduje w dramatycznym finale. Bo choć przez cały rok towarzyszy nam echo śmierci Cedrika, to prawdziwy cios przychodzi dopiero na końcu - kiedy Harry traci Syriusza, ojca chrzestnego, ostatni realny kontakt z czymś, co można było nazwać rodziną.

Order of the Phoenix to nie tylko książka o magii. To powieść o dojrzewaniu w bólu, o nieufności wobec władzy, o samotności w świecie pełnym ludzi. To też niezwykle dojrzały komentarz na temat tego, jak łatwo odebrać komuś głos, zniszczyć reputację i odciąć od wsparcia.

J.K. Rowling zbudowała tom, który dojrzewa razem z czytelnikiem i właśnie od tego momentu seria staje się czymś znacznie więcej niż dziecięcą sagą o czarodziejach. Do przeczytania po angielsku zainspirował mnie @AdelbertVonBimberstein , który czyta serię od początku. Ja jestem leniwą parówą, więc zaczynam od ulubionego tomu i przechodząc przez 6 tom, zakończę "dorosłą" trylogię.

Opublikowano za pomocą https://bookmeter.xyz

Osobisty licznik 68/128 (brak 2 recenzji na bookmeter)

#bookmeter #ksiazki #czytajzhejto #czytajzwujkiem