ORP Gryf był największym okrętem bojowym marynarki II RP. Podczas swojej krótkiej służby wyszkolił wielu marynarzy, odbył kilkukrotnie wizyty w innych krajach oraz posłużył do obrony polskiego wybrzeża Bałtyku podczas agresji niemieckiej w 1939 roku.
Wzorem państw zachodnich w latach 30. XX wieku Kierownictwo Marynarki Wojennej zdecydowało, że potrzebny będzie duży okręt. Okręt musiał być wielozadaniowy, zdolny do samodzielnych operacji w czasie wojny, szkolenia marynarzy w czasie pokoju oraz jako jednostka reprezentacyjna.
Budowa okrętu takiej klasy była w obecnym czasie nie możliwa, stocznie nie posiadały odpowiednich zasobów. Pod naciskami politycznymi do produkcji wybrano stocznie Chantiers et Ateliers Augustin Normand w Hawrze.
11 maja 1934 roku podpisano umowę, a już 11 listopada postawioną stępkę. Po dwóch latach 29 listopada 1936 roku okręt zwodowano. Jeszcze przez dwa lata trwały prace wykończeniowe, w szeregach polskiej marynarki okręt został wcielony 27 lutego 1938 roku. Swoją nazwę zawdzięcza Jadwidze Frankowskiej, która była żoną radcy w polskiej ambasadzie w Paryżu.
Komandor podporucznik Stanisław Dzieniszewicz, jako pierwszy dowódca okrętu przypłynął nim z Hawru do Gdyni. Na miejsce, mimo trudności po drodze dotarli 6 czerwca 1938 roku. Tego samego roku 16 września dowódcą okrętu komandor Roman Stankiewicz. Ostatnim dowódcą Gryfa został mianowany 1 kwietnia komandor podporucznik Stefan Kwiatkowski. [...]
#historia #historiapolski #xxwiek #1936 #okrety #marynarkawojenna #historykon