Bitwa pod Martynowem to starcie pomiędzy armią tatarską pod dowództwem samego Kantymira Murzy, a wojskami koronnymi pod dowództwem hetmana polnego koronnego Stanisława Koniecpolskiego.
Hetman dokonał tego co było prawie niemożliwe, zmusił do walnej bitwy powracającą z łupami armię Tatarską i rozbił ją doszczętnie. 5 czerwca ordyńcy weszli w granicę Korony i poczęli ją łupić. W swoim łupieżczym rajdzie dotarli aż pod Sandomierz i po zebraniu bogactw i jasyru ruszyli w drogę powrotną.
Stanisław Koniecpolski dysponując nielicznym wojskiem (około 5000 ludzi) postanowił przygotować zasadzkę na brodzie pod Martynowem. 19 czerwca Tatarzy (w sile prawdopodobnie 10000) dotarli pod Martynów, jednak nie dali się wciągnąć w zasadzkę i ruszyli na drugą przeprawę w okolicach Halicza.
W nocy z 19 czerwca na 20 czerwca tabor polski dyskretnie przeprawił się przez Dniestr i ruszył na Halicz. W odpowiedzi Kantymir rozdzielił swe wojska – część rzucił na hetmana, a kosz przeprawił pod Martynowem. [...]
#historia #historiapolski #xviiiwiek #bitwy #historykon