Mało kto upije się przy spowiedzi. Wszyscy myślą o pokucie.

Historia nie uczy nas właściwie niczego innego poza tym, na czym polega złe rządzenie.

Druidzi patrzyli na turystę z minami rezerwowanymi zwykle dla wściekłych owiec albo nagłej ulewy żab.

Skąd tu wiedzieć, jak mogło było zakończyć się coś, co nie miało początku, co ukazało się od środka i znikło bez określonego kształtu, rozpływając się na skraju innej mgły?

Czasem noce są zbyt ciemne, by je ujrzeć.

Nie chce miłości która pochodzi od czarów. jeśli nie mogę Go dostać bez nich to znaczy że jestem zbyt słaba, nie warta Go.

Są trzy rodzaje reżyserów: mądrzy, pomysłowi i większość.

I znowu będziemy na próżno czekali na cud, marnowali czas, zużywali serca i rozstaniemy się.

Milczącym nie można odebrać słowa.

Nienawiść do samego siebie sprawia, że człowiek napada na pierwszą napotkaną osobę.

Przyzwyczajenie powoduje, że bezprawie uważa się za prawo, a fałsz za prawdę.

Istnieją jedynie porażki. Lecz nikt nie zdoła przed nimi uciec. Dlatego w walce o marzenia lepiej przegrać parę drobnych potyczek, niż zostać pokonanym na całej linii, nie wiedząc nawet, o co się walczyło.

[...] niewiele jest rzeczy, które mogą zachwiać wiarą tak jak zobaczenie wyraźnie i na własne oczy obiektu tej wiary. Zobaczyć bowiem, wbrew powszechnym przekonaniom, wcale nie znaczy uwierzyć. Wtedy właśnie wiara się kończy, ponieważ nie jest więcej potrzebna.

Najmocniejszy jest zapach adrenaliny, ta

niepowtarzalna mieszanka złudzeń, marzeń, rozczarowań i nadziei.

Ogromnie lubię kobiety, zwłaszcza kiedy są ładne i uległe.

Fames est optimus coquus.Głód jest najlepszym kucharzem.

Czas pisarza: diachronia, wystarczająca sama w sobie, by wyłamać się z wszelkiej uległości w stosunku do obowiązującego czasu; czas, pochodząc z rejonów leżących gdzieś bardziej w środku lub poniżej: spotkania w przeszłości, randez-vous przyszłości z teraźniejszością, słowne sondy, zagłębiające jednocześnie przedtem i teraz, by zanulować oba.

Piękne umysły spotykają się.

Świat powstał chyba ze strachu przed pustką.

Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni.