Gdy stanął na czele 3 "oświęcimskiej" kompanii OP "Sosienki". Pracując w rodzinnej miejscowości u jednego z niemieckich gospodarzy nazwiskiem Cerkwas, bez wzbudzania podejrzeń w czasie prac gospodarskich organizował bunkry i ziemianki leśne oraz schrony w specjalnie spreparowanych w tym celu stertach słomy na polach w pobliżu Soły. W tych melinach znajdowali schronienie zarówno

Przez oświęcimski Arbeitsamt przydzielona została do pracy na miejscowej stacji kolejowej, w charakterze gońca w urzędzie obsługi celnej - Zollamt. Mogła swobodnie przemieszczać się po stacji, naklejając druki celne na składy wagonów odchodzących z Oświęcimia.

Szczególnie aktywnie "Szary" udzielał się w ramach tzw. "Ochronki". Gromadził przede wszystkim leki i inne medykamenty oraz stworzył zakonspirowaną komórkę złożoną z okolicznych lekarzy i farmaceutów. W 1942 roku objął posadę lekarza w szpitalu w Wadowicach, gdzie wspólnie z dyrektorem Józefem Sołtysikiem założyli komórkę Armii Krajowej. Wielu partyzantów "Sosienek" skorzystało

Więźniowie podali pilnującemu im esesmanowi wódkę ze środkiem nasennym, co ułatwiło mu oraz dwóm innym więźniom Kazimierzowi Jarzębowskiemu i Józefowi Rotterowi opuszczenie terenu pomiarów. Partyzanci przygotowali szkic z trasą ucieczki, ubrania cywilne i czuwali w oznaczonym dniu na zbiegów, których przeprowadzono do Międzybrodzia, do domu siostry Andrzeja Harata Anny.

Po zainstalowaniu radia w naszej kwaterze słuchaliśmy Radia Londyn i pieśni "Z dymem pożarów". Płakałem słysząc słowa - skarga to straszna, jęk nasz ostatni, ale łzy wycierałem ukradkiem, nie chcąc, aby żołnierze widzieli jak ich oficer płacze - wspominał Zyguła.

"Sosienki" były oddziałem nadzwyczajnym w ogólnopolskich strukturach Armii Krajowej. Funkcjonowanie oddziału na terenach pozbawionych wielkich kompleksów leśnych, z dużą liczbą Niemców zarówno żołnierzy z formacji obrony przeciwlotniczej, szkoły policji w Kętach, załogi obozu Auschwitz jak i Birkenau, rozbudowanej siatki konfidentów gestapo oraz cywilnych gospodarzy osiedlonych

"Andrzej" koordynował również akcję przerzutu w rejon operacyjny oddziału partyzanckiego AK "Garbnik" amerykańskiego pilota, który uratował się z trafionego przez niemiecką baterię przeciwlotniczą bombowca. W podziękowaniu za tę operację, w 1954 roku otrzymał podziękowanie z rąk prezydenta USA Dwighta Eisenhowera.