#tworczoscwlasna #digitalart #poezja

na ostatniej stronie

są niebo i chmury, a wiatr targa grzywki

są cela i prycza i mądrość etapu

tu nikt nie ma imion, a rządzi niepamięć

tu nóż już nie budzi. bo strachu 

w nas nie ma, radości czy gniewu

jest mądrość etapu, a łapę ma ciężką

chleb wciska trzydniowy nam w gardła

w trójkącie lusterka, jak lufa czerń oczu

i brzytwa wesoło do taktu wraz grdyką

na palcach wśród piany poezją przysypia

spękany na ustach poemat

a mądrość etapu coś skrobie na ślepo

- nie damy, nie mamy, nie chcemy

jak miło i gładko, bez żadnych wypadków

pod kwieciem jabłoni wśród traw i biedronek

bieluśka koszula w niej człowiek ze wspomnień

a mądrość etapu masuje mu skronie

- spokojnie, dojdziemy. jest skrót poprzez ciało! 

więc śmiało poeci pobiegli jak dzieci

a ona tak szczerze się śmiała