Mrówki (Formicidae) są owadami z rzędu błonkówek (Hymenoptera) i infrarzędu żądłówek (Aculeata), blisko spokrewnionymi z osami, a nieco dalej – z pszczołami. Tak jak wiele innych żądłówek, mrówki są owadami społecznymi, a właściwie eusocjalnymi (skrajnie społecznymi). Polega to na tym, że oprócz różnych płci (męskiej i żeńskiej) w koloniach tych owadów istnieje podział na kasty: tylko mała część samic (królowe) zajmuje się reprodukcją, a pozostałe (robotnice) współpracują, utrzymując kolonię i opiekując się potomstwem. Podobnie jak w przypadku pszczół (których osobliwe życie seksualne opisywała Małgorzata Cebrat), samice mrówek (zarówno królowe, jak i robotnice) są diploidalne, czyli wyposażone w dwa zestawy chromosomów, a samce – haploidalne (posiadają tylko jeden taki zestaw). Oprócz DNA jądrowego, dziedziczonego w połowie po mieczu, a w połowie po kądzieli, każda mrówka, jak ogromna większość zwierząt, posiada DNA mitochondrialne, dziedziczone w całości po matce. To niby fakty elementarne, ale zapamiętajmy je, bo a nuż okażą się ważne.
Niektóre mrówki (także z rodzaju żniwiarek) uprawiają rodzaj pasożytnictwa płciowego: królowe odbywają gody z samcami innego gatunku, aby spłodzić z nimi samice hybrydowe (mieszańcowe), diploidalne, ale niezdolne do rozrodu, czyli nieprzekazujące swojego DNA kolejnym pokoleniom. Odznaczają się one za to różnymi praktycznymi zaletami jako robotnice − na przykład mogą dziedziczyć po ojcu przystosowania do warunków siedliskowych, w których ich macierzysty gatunek radzi sobie gorzej. Generalnie u błonkówek samce powstają z jaj niezapłodnionych, nie mogą więc być hybrydami i stuprocentowo należą do tego samego gatunku, co królowa (która sama też nie jest hybrydą). [...]
#eksperymentmyslowy #entomologia #mrowki #biologia #ewolucja #owady #pasozyty #hybrydy