Pogodzenie kultur materialnych w archeologii z danymi genetycznymi wymaga solidnych taksonomii ewolucyjnych kultur
Miesięcznik internetowy WOBEC Piotr Kotlarz
Streszczenie
Analiza starożytnych genomów ma ogromny wpływ na interpretacje archeologiczne. Jednak podział metodologiczny między tymi dyscyplinami jest znaczący. Zasadniczo istnieje pilna potrzeba pogodzenia taksonomii archeologicznych i genetycznych. Jednak tradycyjne taksonomie archeologiczne są problematyczne, ponieważ są epistemologicznie słabe i często obciążone niesłusznymi założeniami dotyczącymi przeszłej przynależności etnicznej i demografii — są raczej przeszkodą niż pomocą w takim pojednaniu. Eisenmann i współpracownicy niedawno zajęli się tym problemem, oferując paletę potencjalnych rozwiązań, które omijają tradycyjne etykiety kulturowe archeologiczne. Witamy odnowioną uwagę na nomenklaturę, ale kwestionujemy takie ostatnie prace, które faworyzują systemy przypisywania taksonomicznego dla grup genomicznych, które albo w ogóle nie obejmują informacji archeologicznych, albo zachowują tradycyjne kulturowe kategorie taksonomiczne. Choć powierzchownie pragmatyczne, te rozwiązania administracyjne nie rozwiązują istotnych problemów, jakie podnosi ten temat. Przedstawiamy tutaj argument, że jedynym analitycznie wykonalnym rozwiązaniem dla dopasowania nomenklatury genetycznej i kulturowej jest konceptualizacja kultury materialnej jako objętej systemem przekazywania informacji przez pokolenia, który ma podobne właściwości strukturalne do genetycznego systemu przekazywania informacji. To dopasowanie ułatwia stosowanie podobnych protokołów analitycznych, a zatem umożliwia prawdziwą analizę równoległą. Gdy zmiana kultury jest również rozumiana jako proces ewolucyjny, dostępne staje się bogactwo metod analitycznych do uzgadniania klastrów archeologicznych i genetycznych. [...]
#archeologia #genetyka #paleontologia #kultura #ewolucja