O maszynach matematycznych uczono również młodzież – już w roku szkolnym 1964/65 w III Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu utworzono eksperymentalną klasę, w której wprowadzono przedmiot „programowanie dla elektronicznych maszyn cyfrowych”.

[...]

Roman Zuber, który prowadził zajęcia, pisał: „Bardzo często zdarza się, że uczeń wielokrotnie poprawia błędy wykrywane podczas kolejnych prób uruchamiania programu [...]. Uczniowie w takich przypadkach, pomimo zdenerwowania, mają pretensje tylko do siebie. Gdyby nauczyciel kazał wielokrotnie poprawiać uczniowi jego zadanie, wykrywając za każdym razem nowe błędy lub niedoskonałości, to na pewno po paru takich próbach spotkałby się on z odruchem buntu u ucznia, ba, zostałby nawet posądzony o celowe znęcanie się nad nim. Ale żaden »pechowy« uczeń nie ma nigdy pretensji do »wymagań« maszyny cyfrowej! Taki rodzaj pracy przy maszynie kształtuje u ucznia wiele pozytywnych cech charakteru: samokrytycyzm, cierpliwość, umiejętność [...] upartego dążenia do postawionego celu i inne”.

Bartłomiej Kluska: Automaty liczą. Komputery PRL

#ksiazki #cytat #cytaty #komputery #retrokomputery #retrocomputing