Naranjo to stanowisko archeologiczne położone we wschodnim departamencie Peten w dzisiejszej Gwatemali, pomiędzy rzekami Holmul i Mopan. W okresie klasycznym była tutaj stolica państwa Sa’al – jednego z ważniejszych graczy na geopolitycznej scenie świata Majów, położonego w regionie Huk Tzuk. Region ten obejmował wschodnie Peten i północno-zachodnią część Belize, m.in. również położony 13 km na południowy-wschód ośrodek Kat Witz (Xunantunich). Państwo Sa’al znajdowało się przez większość tego czasu w strefie wpływów dynastii Węża (Kaanul).
Ruiny Naranjo odkrył w 1905 r. Teoberto Maler, który w 1908 r. odkopał u podnóża struktury B-18 słynne Schody Hieroglificzne z Naranjo. W 1910 r. badadnia archeologiczne kontynuowali w Naranjo Oliver Ricketson i Sylvanus Griswold Morley.
Władcy Sa’al, w miejsce standardowych ahau lub k’uhul ahau używali specyficznego tytułu sak chuwen. Przypomina to tytuł sak wahyis z Niecki Mirador-Calakmul, terenu zwanego prawdopodobnie przez Majów Chatahn. Lista władców Sa’al pretenduje do najdłuższych na Nizinach Majów. Gdybyśmy znali więcej niż fragmenty, byłaby znacznie dłuższa od list władców Yax Mutul (Tikal i Dos Pilas) i Kaanul (Dzibanche i Calakmul), dzięki wysokim numerom. [...]
#archeologia #gwatemala #odkryciaarcheologiczne #majowie #starozytnosc