Human Laundry, Doris Zinkeisen, 1945
Obraz bardzo ciekawy - tematyka sztuki obozowej zazwyczaj orbituje wokół dzieł tworzonych przez więźniów - zarówno w czasach działania niemieckich fabryk śmierci, jak i po wojnie. Human Laundry zostało natomiast narysowane przez jedną z sanitariuszek, która przed wojną zajmowała się projektowaniem kostiumów do sztuki teatralnej. obraz bardzo wiernie oddaje scenę dezynfekcji więźniów przez sanitariuszy czerwonego krzyża, oraz niemieckich lekarzy i pielęgniarki, sprowadzonych do obozu przez wojska Alianckie. Warunki jakie towarzyszyły medykom przybyłym do obozu dobrze oddają także wypowiedzi studentów medycyny z Londynu, którzy przybyli na miejsce po wyzwoleniu pomóc w ratowaniu pozostałych przy życiu więźniów.

sceny nieopisanego horroru, brudu, nędzy i chorób... umierają z głodu i tyfusu w tempie 500-600 dziennie... Mam w swoim baraku 300 chorych. Jest wielkości stajni - około 100 jest bardzo chorych, ale mogących chodzić lub czołgać się. 200 leży skulonych, obok zmarłych... Jestem bardzo zmęczony. Pracujemy bardzo ciężko 12 godzin dziennie. Sceny, które tu widziałem, będą mi się kojarzyć do końca życia".

<br />

'Wewnątrz baraków leżeli ludzie we wszystkich stadiach choroby. Wielu z nich nie żyło. Praktycznie wszyscy byli wycieńczeni, wielu miało obrzęk głodowy... Urządzeń sanitarnych praktycznie nie było i prawie wszyscy internowani mieli gwałtowne kolki i biegunki... stan baraków można sobie wyobrazić... Praca w pierwszym podobozie postępowała szybko... Śmiertelność... spadła dość szybko... było to głównie spowodowane organizacją żywienia. Morale internowanych stało się bardzo wysokie i coraz więcej z nich było w stanie radzić sobie samodzielnie, stawali się silniejsi na umyśle i ciele i odzyskiwali coś w rodzaju przyzwoitości...

#historia #2wojnaswiatowa #sztuka #malarstwo #holocaust