Giez bydlęcy duży, giez bydlęcy, bydleń (Hypoderma bovis) – owad z rodziny gzowatych, trochę przypomina trzmiela. 

Owad aktywny w okresie od czerwca do sierpnia. 
Kiedyś bardzo pospolity, obecnie raczej rzadki.

Długość ciała 12-15 mm. Larwy dorastają do 30 mm.

Narządy gębowe uległy całkowitemu uwstecznieniu, więc owad dorosły nie pobiera pokarmu, czyli na szczęście gzy nie kąsają.

Niestety, larwy gzów bydlęcych są pasożytami bydła domowego. Wywołują one schorzenie bydła noszące nazwę gzawicy lub też inaczej zwane hypodermatozą.

Gzy mają raczej mało ciekawe życie: samce giną po zapłodnieniu, a samice po złożeniu jaj.
Za to ich larwy, to już ciekawsza historia.

Jaja składane są na skórze żywiciela, przytwierdzone do włosa.
Po wykluciu, larwy przebijają się przez skórę i kierują się do kanału kręgowego. 
Tam żyją od 3 do 5 miesięcy.

Po tym okresie larwy wędrują pod skórę żywiciela, gdzie przekształcają się w II stadium. W tym czasie, zaczynają oddychać powietrzem atmosferycznym, więc muszą utworzyć dziurkę w skórze zakażonej krowy. Organizm broni się przed tym, tworząc wokół larwy torebkę z tkanki. Przez to obecność larwy manifestuje się w postaci guza wielkości orzecha włoskiego. 

Po tym stadium i pożeraniu biednej krówki przez około 1,5 do 2 miesięcy larwa powiększa otwór i opuszcza ciało gospodarz, aby swoją dalszą przemianę odbyć w ziemi. 

Trzeba przyznać, że mocno skomplikowany i trochę obrzydliwy cykl życiowy. 

Zdarzają się zakażenia człowieka. 

#porannyrobal #owady