Encyklopedia mitologii japońskiej
94/1000- Gashadokuro
Gashadokuro to olbrzymie szkielety wędrujące nocną porą w okolicy posiadającej zbiorowe mogiły. Ich kości wydają grzechoczący dźwięk, który Japończycy określają jako "gachi gachi". Jeśli jednak napotkają człowieka, potrafią działać całkowicie bezszelestnie, by móc niepostrzeżenie podkraść się do niego i zabić miażdżąc lub odgryzając mu głowę.
Pojawienie się gashadokuro ma zwykle związek z mrocznym epizodem w historii kraju takim jak choćby konflikt zbrojny. Żołnierze na polach bitew często umierają mając w sercu mnóstwo gniewu oraz bólu z powodu swojego losu. W zbiorowej mogile zła energia wszystkich zebranych razem ciał może połączyć się ze sobą tworząc mroczny byt zwany gashadokuro.
Istoty tej nie można zabić, jest ona bowiem zbyt potężna, ma jednak swoje limity. W chwili, kiedy wyczerpie zapas złych emocji w swoim "ciele", yokai ten kończy swój żywot. Dzisiaj jest on dużo rzadziej spotykany ze względu na spokojniejsze czasy.
Pierwsze wzmianki na temat gashadokuro sięgają już tysiąca lat wstecz, kiedy to miała mieć miejsce rebelia samuraja Tairy no Masakado, którego córka była słynną użytkowniczką sztuki magicznej. Gdy jej rodzic został zabity, kobieta postanowiła kontynuować walkę. Używając czarnej magii przywołała olbrzymi szkielet stworzony z ciał martwych żołnierzy i poleciła mu zaatakować Kioto. Na podstawie tej legendy powstała słynna rycina Utagawy Kuniyoshi.
#mitologiajaponska #demonologiajaponska #necrobook


