Była noc, ciemna noc, pełna trosk i cierpienia.

Ona szła, samotnie szla, przez mrok i zimno,

Bez celu, bez nadziei, w potwornej przestrzeni.

Dokąd idziesz, Panienko? - pytał wiatr ulotny.

Światłość w jej sercu gasła. Gasła i jej nadzieja.

Krucha i bezradna, niczym cienkie szkiełko.

Nie wiedziała, co ją czeka, dokąd wiodą pustynne drogi lichego cienia.

Do Betlejem Panienka szła, ale co tam znalazła?

Tylko przerażenie i chaos, w którym życie zamieniało się w trwogę.

Tylko beznadziejność , której nie sposób było zrozumieć,

Tylko gniew i ból, których ciężar nie dawał się unieść.

Była noc, ciemna noc, wiatr i mgła.

Bez celu, bez nadziei, bez drogi.

Szła przez ciemność, zawieję i mrok,

Niosąc jedynie nędzną, płonącą iskrę.

Świt nowego, lepszego dnia? Cóż to za złudzenie?

Świat jest zepsuty i pełen ułudy, a przyszłość pełna cierpienia.

Nie ma już drogi do ocalenia, nie ma już sensu w tym trudzie istnienia

Była noc, ciemna noc,

Ona sama, w ponurej ciemności.

Zamarła.

A światłość razem z nią... #przegryw #chlopskapoezja