Adraak, po arabsku: إدراك kognicja, poznawanie - to stan pojawiający się wraz z usilnym kontynuowaniem praktyki medytacji, w którym senność towarzysząca próbom medytowania maleje i zanika. Dopiero bowiem, kiedy świadomy umysł nie jest tłumiony przez senność, staje się zdolny do skupienia, zogniskowania czy skoncentrowania. Wraz ze wzrostem zdolności do skupiania czy skoncentrowania, do zogniskowania, osoba może zacząć doświadczać refleksji duchowych i otrzymywać wiedzę duchową, a podświadomy umysł staje się zdolnym do jej przyswojenia, do jej akceptacji i przyjmowania. W tym stanie osoba oprócz tego, że widzi i słyszy, zaczyna dodatkowo doświadczać, czuć i przenikać, staje się przenikliwa, spostrzegawcza i odbiorcza. Na tym etapie medytowanie oznacza zwykle odgonienie senności, przynajmniej na jakiś czas, a osoby zwykle nie mogą praktykować bezpośrednio przed pójściem spać, bo senność odpędzą, i będą musiały medytować przez znaczną część nocy. Niektórzy po okresie praktyki na poziomie Adraak wracają do poziomu poprzedniego, tak jakby ich zdolność nagle się cofnęła, co zwykle oznacza pewnego rodzaju upadek duchowy, wycofanie się z praktykowania. Trzeba się wysilić w medytowaniu, żeby dotrzeć na trzecie piętro. Medytacja kognitywna, receptywna lub refleksyjna to najczęstsze dobre tłumaczenia oryginalnego terminu zachowujące jego istotne znaczenie pogłębionej odbiorczości.
Medytacja w stylu sufizmu
#medytacja