Pająki zaliczane do rodzaju wałęsak brazylijski osiągają od 17 do 50 mm długości ciała, a rozpiętość ich odnóży sięga 150 mm. Dymorfizm płciowy jest wyraźnie zarysowany (samice są większe od samców). Inaczej niż u pozostałych przedstawicieli rodziny Ctenidae, u wałęsaków brazylijskich występują charakterystyczne kępki włosów (scopulae) na przednio-bocznej powierzchni goleni i stóp nogogłaszczków.
Wałęsak brazylijski jest gatunkiem neotropikalnym. Zasięg występowania tych pająków obejmuje obszar od Kostaryki, przez Kolumbię, Wenezuelę, Ekwador, Gujanę, Boliwię, Peru, Brazylię i Paragwaj, aż po północną część Argentyny. Jako gatunki zawleczone, występują w Urugwaju i Chile.
Już sama nazwa gatunkowa wskazuje na naturę tego pająka. Wałęsak brazylijski nie przędzie sieci. Zamiast tego wędruje po drzewach i krzewach. Największą aktywność wykazuje nocą. W ciągu dnia kryje się w skalnych szczelinach, zagłębieniach kory, pod kamieniami lub kłodami albo w gniazdach termitów. Gdy zapada zmierzch, rusza na łowy.
Dla przedstawicieli rodzaju Phoneutria charakterystyczna jest postawa obronna. Gdy pająk czuje się zagrożony, staje na tylnych odnóżach i zaczyna kołysać się z boku na bok. Dla agresora jest to sygnał, że za chwilę nastąpi atak.
#necrobook #pajaki #walesaki
