Robert jedzie do alei, pachołki raz trąca,

Porzuca hotlap, wjeżdża z trzema koły do boksów.

Słychać tysiące coraz głośniejszych hałasów,

Takt zaklęć, ryk, atak, szturm, słychać wystrzały,

Jęk dzieci, płacze matek. - Tak mistrz doskonały

Wydał okropność wyjazdu, że wieśniaczki drżały,

Przypominając sobie ze łzami boleści

Rzeź Baku, którą znały z pieśni i z powieści,

Rade, że mistrz na koniec tarczami wszystkimi

Zagrzmiał i koła zdusił, jakby wbił do ziemi.

#f1