DoktorNauk

Ofiara bierze zawsze udział w zbrodni. I to negatywny!

Ach, gdybyśmy mogli widzieć życie, a nie sytuacje!

Gdy byłem w twoim wieku, miałem szesnaście lat.

Kiedy mogę przyczynić się, żeby w człowieku dobro się objawiło, no to przyczyniam się. Mam chyba, do diaska, po temu prawo! Nie sprzeciwiam się dobru. Dobru – słyszysz? Bo to nieprawda, żebyśmy absolutnie nie wiedzieli, co jest dobro. My wiemy, że jest dobro. Wiemy, że stoi ono wyżej niż piękno.

Doprawdy, nie oczyma kocham cię tak bardzo:

One w tobie tysiące usterek dostrzegą;

Nie, sercem raczej kocham to, czym oczy gardzą,

Wielbię to, w czym nie widzą niczego pięknego.

Odruchy człowieczeństwa wcześniej czy później wyczerpują się i już nie można dać z siebie nic więcej.

Zupełnie inaczej jest, jeżeli masz kogoś, kto cię kocha. To ci daje setkę powodów, aby żyć. Ja ich nie mam.

Ludzie ograniczeni a przy tym fanatycy stanowią plagę ludzkości. Biada państwu, w którym tacy ludzie mają władzę. Są nietolerancyjni i pozbawieni wszelkich skrupułów. Uważają, że cały świat kłamie, a tylko oni mówią prawdę.

Lubisz wszystkich, to znaczy, że wszyscy są ci obojętni.

Człowiek to rozumny, jednak na to, by rozumnie postępować - sam rozum nie wystarcza.

Kto umiera z zachwytu, niech się broni przed zmartwychwstaniem.

Być tak dalece kimś, że można sobie pozwolić na bycie nikim.

Jedynym sposobem zachowania zdrowia jest jedzenie tego, czego nie chcesz jeść, picie tego, czego nie lubisz, i robienie tego, na co nie masz ochoty.

Lecz człowiekowi samego siebie tylko dźwigać jest ciężko! Jako że zbyt wiele obcego władował na swe barki. Jako wielbłąd przyklęka on i pozwala się dobrze obładować.

Co decyduje o kształcie czyjegoś życia? Szereg przypadkowych zdarzeń, nad którymi nie ma się władzy, czy raczej kosmiczna siła ciążenia, która automatycznie ciągnie człowieka tam, gdzie musi?

Gdyby ludzie zastanawiali się nad jedną czwartą tego, co mówią, świat byłby rajem.

Natura i pisanie zdają się żywić do siebie wrodzone anse; poznać je ze sobą, a rozszarpią się na strzępy.

Jak powiedział pewien perski mędrzec, miłość jest chorobą, z której nikt nie pragnie się wyleczyć. Ten kogo dotknęła, nie chce wrócić do zdrowia, kto cierpi z jej powodu, nie szuka lekarza.

W perspektywie wiary ziemia nie jest nieograniczonym rezerwuarem zasobów, które można eksploatować bez końca, lecz również cząstką Misterium Stworzenia, z którego nie tylko wolno korzystać, ale któremu należy się nasz podziw i szacunek.

Horward Phillips Lovecraft jest wzorem dla każdego, kto chciałby się dowiedzieć, jak zmarnować życie i, ewentualnie, stworzyć jakieś dzieło. Przy czym, gdy chodzi o punkt drugi, rezultat nie jest gwarantowany.